Wat is de betekenis van Ongehoorzaam?

ongehoorzaam - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet bereid gehoor te geven aan gestelde regels ♢ Dit is de ongehoorzaamste leerling van de klas. Woordherkomst afgeleid van gehoor met het voorvoegsel on- en met het achtervoegsel -zaam antoniem van gehoorzaam (stam van het werkwoord gehoorzam...

ongehoorzaam - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-ge-hoor-zaam 1. wie doet wat niet mag ♢ hij luistert niet naar me, hij is ongehoorzaam Bijvoeglijk naamwoord: on-ge-hoor-zaam ... is ongehoorzamer dan ... ...

Zelfs heel jonge kinderen wachten al tot je je omdraait of de kamer uitloopt om stoute dingen te doen. In het tweede jaar is een kind in staat om zich zelf voort te bewegen. Hij kan zonder hulp van moeder zijn omgeving leren kennen omdat hij heeft leren lopen. Hij oefent zijn motoriek en onderzoekt met grote gretigheid de omgeving. Om de omgeving t...

adj., oer-, wanhearrich dôf-, douhûdich, stiifhûdich; — zijn, net om lyk wolle, neat om sizzen jaen.

...

bn. (...zamer, -st), niet gehoorzaam.

bn., bw. (niet gehoorzaam aan iem. wien men ondergeschikt is).

(ongə'ho:rza:m) bn. en bw. (...zamer, -st) niet gehoorzaam ; gij moogt niet zijn.

Adjectief: ongehoorzaam, ongezeglijk, onlijdzaam, ongedwee, onwillig, ongewillig, kwaadwillig, indociel, afkerig, protocollig (..kollig), kitteltongig, geïndisciplineerd, wederspanning, wederstrevig, stout, dwingeiig, dwingend, balorig, wanordelijk, onbedwingbaar, hoekig, breidelloos, zweephard, opstandig, oproerig, omwentelingsgezind,...