Wat is de betekenis van Ondier?

ondier - Zelfstandignaamwoord 1. monster, gedrocht, wangedrocht, wanproduct 2. onmens Woordherkomst antoniem van dier met het voorvoegsel on- Antoniemen dier

wreed mens; beest. De hertog van Alva was een ondier. (Multatuli, Max Havelaar, of de koffieveilingen der Nederlandsche Handel-Maatschappij, 1860) Dus ook toen die eerste roes voorbij was, bleef dat ondier van een wijf nog bij die slampamper. (H. van Aalst, Onder martieners en bietsers, 1946)

monster; wreedaard.

s.n., ûndier (it).

o. (-en), 1. monster, gedrocht; 2. (flg.) onmens, wreedaard, beul: Himmler was een ondier; — (als scheldwoord) beest: schei uit, bezopen ondier daar je bent, wou je dat kind vermoorden.

o. ondieren (monster, gedrocht): het ondier (de slang) sperde zijn kaken open; fig. de hertog van Alva, dat ondier, onmens.

('on) o. (-en) I. Eig. monster : een schadelijk -. II. Metf. 1. wreedaard, dwingeland, onmens : de hertog van Alva was een -. 2. Scheldn. beest.

o. (—en), monster, gedrocht; (fig.) onmens, wreedaard, beul.

Ondier o. (-en), monster, gedrocht: of ‘t ijverzucht of afschuw zij, genoeg: het ondier (een hond) hindert mij; een schadelijk ondier; — (fig.) een mensch die als een dierlijk monster, dood en verderf teweegbrengt, wreedaard, dwingeland : de hertog van Alva was een ondier; — (als scheldwoord) beest: schei uit, bezopen ondier daar...