Wat is de betekenis van onderwijzen?

onderwijzen - Werkwoord 1. (ov) (onderwijs) iemand ~: scholing verzorgen voor iemand ♢ Hij werd er goed onderwezen. Woordherkomst samenstelling van onder(bijwoord) en wijzen(werkwoord) Verwante begrippen bijbrengen, instrueren, scholen, aanleren, opvoeden, kennis, beg...

onderwijzen - onregelmatig werkwoord uitspraak: on-der-wij-zen 1. op een school aan leerlingen iets leren ♢ zij onderwijst geschiedenis Onregelmatig werkwoord: on-der-wij-zen ik onderwijs ...

onderwijzen - Anderen rechtstreeks onderwijzen in kennis, gedrag of vaardigheden. Gebruik 'opleiding' voor het verwerven of overbrengen van specifieke vaardigheden die betrekking hebben op bepaalde functies of activiteiten door middel van onderricht of oefening.

v., ûnderwize, ûnderrjochtsje.

...

(onderwees, heeft onderwezen), leren, onderrichten: gaat dan henen en onderwijst alle volken (Matth. 28 : 19); — inz. iem. in enig vak van kennis onderrichten: iem. onderwijzen in het Latijn; geschiktheid hebben om te onderwijzen; op de school moeten de kinderen niet alleen onderwezen maar ook opgevoed worden; — het onderwijzend persone...

onderwees, h. onderwezen (onderrichten, ontwikkelen, leren): de jeugd onderwijzen.

(ondər'wijzən) (onderwees, onderwezen; heeft onderwezen) 1. leren : gaat en onderwijst alle volken. 2. onderwijs geven : iemand in het Latijn -; het -d personeel van een school; de kunst van opvoeden en in de ene of andere school onderwezen zijn. ook Fig. met betrekking tot de school des levens. Syn. → leren.

(onderwees, heeft onderwezen), leren, onderrichten; m.n. iemand een bepaald vak onderrichten: iemand — in het Latijn; hier onderwijst men de jeugd, scherts, gezegd wanneer er zaken worden besproken die niet geschikt zijn voor kinderen.