Wat is de betekenis van ondervoeding?

ondervoeding - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) ziekte ontstaan door te weinig voedsel ♢ In Afrika lijden veel kinderen aan ondervoeding. Woordherkomst samenstelling van onder en voeding Naamwoord van handeling van ondervoeden met het achtervoegsel -ing

ondervoeding - zelfstandig naamwoord uitspraak: on-der-voe-ding 1. toestand van een lichaam dat te weinig voeding heeft gekregen ♢ deze arme kinderen lijden aan ondervoeding Zelfstandig naamwoord: on-der-voe-ding de...

Toestand waarbij iemand door slechte voeding gewicht verliest en dit niet wil. Ondervoeding komt vooral voor bij ouderen en zieken. Een slechte voedingstoestand heeft vervelende gevolgen voor de gezondheid. Ondervoede mensen hebben minder weerstand tegen infecties en het duurt langer voordat wonden bij hen genezen. Kijk ook bij gewichtsverlies, v...

De toestand van een individu waarin de inname van voedingsstoffen onvoldoende is om in de metabole behoefte te voorzien of de kans op deze toestand.

een voorstadium van honger. Het opgenomen voedsel is niet voldoende om de behoeften te dekken. Dit kan in de gehele stofwisseling of in delen daarvan optreden (bijv. eiwitondervoeding bij verder voldoende voeding). Daardoor wordt het lichaam gedwongen de eigen substantie aan te spreken om de stofwisseling op gang te houden.

een tekortschieten van het opbouwende deel (anabolie) der stofwisseling: kan veroorzaakt worden door een algeheel tekort aan voeding of door een tekort (deficiëntie) aan een bepaald deel daarvan; kan echter eveneens berusten op een stoornis in de spijsvertering, een enkele maal op een te grote behoefte (hyperthyreoïdie of abnormaal energi...

s., ûnderfieding.

...

v., toestand waarin het lichaam verkeert bij onvoldoende voeding: aan ondervoeding lijden.