Wat is de betekenis van Ondervinding?

2024-03-29
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

ondervinding

ondervinding - zelfstandig naamwoord uitspraak: on-der-vin-ding 1. wat je op een bepaalde manier voelt of meemaakt ♢ uit ondervinding weet ik dat je hier voorzichtig mee moet zijn Zelfstandig naamwoord: on-der-vin-ding ...

2024-03-29
Vlaams-Nederlands woordenboek

Peter Bakema (2003)

ondervinding

(de) ervaring: personeel met ondervinding Let op, ik ben a priori niet tegen een buitenstaander, en ik zal hem ook volop steunen, maar het is dan toch het best iemand die al wat ondervinding in onze sector heeft. - DS, 21-05-2002.

2024-03-29
Zuidnederlands Woordenboek

Walter De Clerck (1981)

ondervinding

Inz. in personeelsadvert., ter aand. van de kennis die men verworven heeft door ondervinding; in de standaardt. in deze toep. steeds: ervaring. Renault vraagt wegens uitbreiding: goede verkoper. Voorkeur aan personen met ondervinding in verkoop van auto’s, Gent 12/8/1976, p. 14. Gevraagd elektro-mekanieker tweetalig voor het onderhoud...

2024-03-29
Surinaams woordenboek

J. van Donselaar (1936)

ondervinding

(ook:) ervaring. Ookinz’n verdere leven gedroeg ‘Ondro’ zich als een hond met veel ondervinding (Rappa 1980: 79). Meisje: Ik geloof bij vrouwen ben je net als rauw vet op houtskool. Tjè-ba [uitroep]. Kain: Ik heb geen ondervinding (Helman 1954a: 16).-Etym.: Ook in BN, i.h.b. in advertenties, kan ‘ondervinding’ b...

2024-03-29
Zuid-afrikaans woordenboek

H.J. Terblanche - M.A., D. Litt

ondervinding

ervaring.

2024-03-29
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Ondervinding

s., ûnderfining; wijs door —, yn it sâlt bibiten; dat leert de —, dat leart, wiist de wei.

2024-03-29
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

ondervinding

v. ondervindingen (het ondervinden; het beleven van; een voorval, dat men heeft beleefd; ervaring, ervarenheid): iets bij ondervinding weten; door ondervinding wordt men wijs.

2024-03-29
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

ondervinding

v. (-en) 1. Eig. het ondervinden : door wijs worden; de- is de beste leermeesteres; dat heeft de mij geleerd. Syn. ervaring. 2. Metn. iets dat men ondervindt: bittere -en opdoen.

Wil je toegang tot alle 10 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2024-03-29
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

ondervinding

v. (-en), 1. het ondervinden, het beleven van iets: door – wijs geworden; 2. voorval dat men beleeft: de man die zo bittere ondervindingen had opgedaan; wat men beleeft met iemand of iets: goede ondervindingen met iemand of iets opdoen; 3. het geheel van indrukken die men ontvangt door hetgeen men beleeft: dat heeft mijn beetje – mij oo...