ondervangen
ondervangen - Werkwoord
Van Dale Uitgevers (1950)
(onderving, heeft ondervangen), 1. iem. of iets in zijn vallende beweging van onderen opgangen: terwijl zij wankelende een steun zocht, onderving haar zijn arm ; een slag ondervangen ; 2. door middel van balken, vloeren of muren tijdelijk onderstutten; 3. onderscheppen: de huizen aan de overkant ondervingen de stralen der zon ; 4. (fig.) de krac...
M. J. Koenen's (1937)
onderving, h. ondervangen (iem. of iets, die of dat valt, van onderen opvangen; onderstutten; onderscheppen; fig. steunen, schragen): lichtstralen ondervangen; een slag ondervangen, een houw ondervangen, opvangen; iem. ondervangen, b.v. iem., die valt, opvangen; fig. een bezwaar, een moeilijkheid ondervangen, voorkomen, doen vermijden.
Jozef Verschueren (1930)
(ondər'vangon) (onderving, heeft ondervangen) 1. bij het vallen van onderen op vangen: een wankelende zieke -. 2. opvangen : lichtstralen -. 3. te gemoet komen : hij wist haar in haar karakterzwakheid te -. 4. afslaan : een houw -. 5. onderstutten: een steiger -. 6. onderscheppen : een woord -. 7, voorkomen : een bezwaar -.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: