Wat is de betekenis van Onderschikking?

onderschikking - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) een samenvoeging van twee zinnen tot een geheel waarvan de ene een bijzin is van de andere ♢ "Ik stond op omdat ik naar mijn werk moest" is een voorbeeld van een onderschikking. Woordherkomst Naamwoord van handeling van onderschikk...

Onderschikking (of: subordinatie) heeft in het bijzonder betrekking op samengestelde zinnen waarin de bijzin deel uitmaakt van en daarmee ondergeschikt is aan (een deel van) de hoofdzin. Voorbeelden (waarin de bijzinnen gecursiveerd zijn weergegeven): (1) Ik zie dat je vanochtend geen tijd hebt gehad om je te scheren. (2) Terwijl zijn klasgenoten p...

onderschikking - zelfstandig naamwoord uitspraak: on-der-schik-king 1. het verband van een bijzin ten opzichte van de hoofdzin ♢ in '[terwijl hij zijn tanden poetste] keek hij in de spiegel' is sprake van onderschikking Zelfstandig naamwoord: ...

(v.), een term die valt onder een bovenschikking, b.v. appel is een onderschikking van fruit.

Onderschikking (of: subordinatie) heeft in het bijzonder betrekking op samengestelde zinnen waarin de bijzin deel uitmaakt van en daarmee ondergeschikt is aan (een deel van) de hoofdzin. Voorbeelden (waarin de bijzinnen gecursiveerd zijn weergegeven).

zie: subordinatie.

v., (spraakk.) betrekking van bijzin tot hoofdzin.

v. (betrekking van bijzin tot hoofdzin).

→ Zin.