onderschikkend
onderschikkend - Werkwoord 1. onvoltooid deelwoord vanonderschikken onderschikkend - Bijvoeglijk naamwoord 1. (taalkunde) een afhankelijke bijzin scheppend ♢ Er zijn neven- en onderschikkende voegwoorden.
Wiktionary (2019)
onderschikkend - Werkwoord 1. onvoltooid deelwoord vanonderschikken onderschikkend - Bijvoeglijk naamwoord 1. (taalkunde) een afhankelijke bijzin scheppend ♢ Er zijn neven- en onderschikkende voegwoorden.
Muiswerk Educatief (2017)
onderschikkend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-der-schik-kend 1. verband tussen twee of meer elementen (woorden, zinnen, argumenten) die niet gelijkwaardig zijn ♢ de woorden 'omdat' en 'aangezien' zijn onderschikkende voegwoorden ...
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw., (spraakk.) ojiderschikkende zinsverband, de verbinding van een ondergeschikte zin met zijn hoofdzin; — onder schikkend voegwoord, dat een bijzin aan een hoofdzin verbindt; — bw.: die zinnen zijn onderschikkend verbonden.
M. J. Koenen's (1937)
bn., bw. (afhankelijk): het onderschikkend verband; onderschikkend verbonden; onderschikkend voegwoord, verbindt hoofd- met bijzin.
Jozef Verschueren (1930)
('ondər) bn. en bw. 1. Taalk. tussen een bijzin en een hoofdzin : een zinsverband; zinnen kunnen verbonden zijn. 2. een bijzin met een hoofdzin verbindend : „daar” kan een voegwoord zijn.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
(het accent wisselt), bn. en bw., (spraakk.) onderschik'kend zinsverband, de verbinding van een ondergeschikte zin met zijn hoofdzin; onderschik'kend voegwoord, dat een bijzin aan een hoofdzin verbindt.
J.H. van Dale (1898)
bn. bw. (spraakk.) onderschikkende zinsverbinding, de verbinding van den ondergeschikten zin met zijn hoofdzin; onderachikkend voegwoord, dat een bijzin aan een hoofdzin verbindt; die zinnen zijn onderschikkend verbonden.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: