Wat is de betekenis van Ondergraven?

ondergraven - Werkwoord (niet scheidbaar) 1. de basis waarop iets rust eronder vandaan halen. ♢ Zijn nieuwe gegevens ondergroeven de rechtvaardiging van het beleid danig. ondergraven - Werkwoord 1. onder de grond begraven ondergraven - Werkwoord 1. voltoo...

ondergraven - onregelmatig werkwoord uitspraak: on-der-gra-ven 1. de steun vanuit de grond weghalen ♢ de mollen hebben deze boom ondergraven Onregelmatig werkwoord: on-der-gra-ven ik ondergraaf ...

v., ûndergrave.

I. (groef onder, heeft ondergegraven), 1. (w. g.) onder de grond begraven: de vrek wist niet waar hij de gevonden schat veilig onder zou graven; 2. (Zuidn.) onderspitten : onkruid, mest ondergraven; II. (ondergroef, heeft ondergraven), ondermijnen: de mollen hebben die heesters ondergraven; (fig.) iemands gezag ondergrave...

1. groef h. ondergegraven (Z.-N. door graven onder de grond brengen): onkruid, mest ondergraven; 2. ondergroef, h. ondergraven (ondermijnen): e. muur, e. wal ondergraven; fig. iems. gezag ondergraven, aan ‘t wankelen brengen.

I. (‘ondər) (groef, groeven onder; heeft ondergegraven) 1. onder de grond begraven: een schat - 2. onderspitten: onkruid - II. (ondər'gra:vən) (ondergroef, ondergroeven; heeft ondergraven) 1. door eronder te graven van steunsel beroven: een walmuur - 2. aan het wankelen brengen: het gezag -.

(groef onder, heeft ondergegraven), onder de grond begraven: hij groef de bol onder.

(groef onder, heeft ondergegraven), (w. g.) onder den grond graven, begraven : de vrek unst niet, waar hij den gevonden schat veilig onder zou graven; — (Zuidn.) onderspitten; — (ondergroef, heeft ondergraven), (van gebouwen, muren enz.) ze, door van onderen te graven, van hun steunsel berooven, ten einde ze te doen instorten, ondermij...