Wat is de betekenis van onderdanig?

onderdanig - Bijvoeglijk naamwoord 1. gehoorzaam aan een leider ♢ De onderdanige leerling hield snel zijn mond toen de meester het vroeg. Woordherkomst Afgeleid van onderdaan met het achtervoegsel -ig.

onderdanig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-der-da-nig 1. wie zich gedraagt als iemand die moet gehoorzamen ♢ doe niet zo onderdanig; wat wil je zelf? Bijvoeglijk naamwoord: on-der-da-nig ... is onderdaniger dan...

gehoorsaam.

adj. & adv., ûnderdienich, noatich; — maken, lytsman meitsje; zijn, lytsman wêze; iem. — zijn, immen nei de eagen sjen.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. zich aan iem. ondergeschikt betonende, bereidwillig om hem te gehoorzamen: iem. onderdanig zijn; bw.: iem. onderdanig gehoorzaam zijn; uw onderdanige dienaar, inz. als beleefdheidsformule, dienstwillig; ook als scherts. aanduiding van de spreker zelf; 2. abst.: onderworpen, nederig, gedwee: ik zal onderdanig...

bn., bw. (zich aan iem. ondergeschikt, gehoorzaam betonende; ondergeschikt, onderworpen): onderdanig zijn aan zijn meerderen, de wet; uw onderdanige dienaar (beleefdheidsformule); iemand onderdanig groeten, op nederige wijze.

(ondər'da:nəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. ondergeschikt, onderworpen: zijn ouders, meesters -; zijn aan iemands bevelen; uw -e dienaar, beleefdheidsformule aan het slot van een brief 2. nederig: iemand groeten

bn. en bw. (-er, -st), 1. zich aan iemand ondergeschikt betonend, bereidwillig om hem te gehoorzamen: iemand zijn; uw onderdanige dienaar, beleefdheidsformule, dienstwillig; ook als schertsende aanduiding van de spreker zelf; 2. (abstr.) onderworpen, nederig, gedwee: een onderdanige brief.