Wat is de betekenis van Onbuigzaam?

onbuigzaam - Bijvoeglijk naamwoord 1. ♢ 2. ♢ Woordherkomst * afleiding buigzaam en met het voorvoegsel on- Antoniemen

onbuigzaam - Het kenmerk stevig of onbuigzaam te zijn.

adj., stiif, hurd.

bn. (...zamer, -st), 1. te hard of te stijf om zich te laten buigen: staal is onbuigzaam; 2. (fig.) niet buigzaam van aard, stijf, onverzettelijk, koppig: een stug, onbuigzaam kind; een onbuigzame wil.

bn. en bw. (...zamer, -st) 1. te hard, te stijf om zich te laten buigen: staal is - 2. koppig, onverzettelijk: een kind. Syn. onbuigbaar.

bn. (-zamer, -st), 1. te hard of te stijf om zich te laten buigen: smeedijzer is -; 2. (fig.) stijf, onverzettelijk, koppig: een stug — kind.

...

bn. (...zamer, -st), niet buigzaam, te hard of te stijf om zich te laten buigen : staal is onbuigzaam; (fig.) niet buigzaam van aard of gezindheid, stijf, onverzettelijk, koppig: een stug, onbuigzaam kind; hij kende het onbuigzaam, fier karakter van het meisje; een onbuigzame wil. ONBUIGZAAMHEID, v.

zie Onbuigbaar.