Wat is de betekenis van Onbestorven?

adj., ûnbistoarn.

bn., 1. een on'bestorven weduwe, weduwnaar, die van de echtgenoot door een lange afwezigheid gescheiden is; 2. (te) vers, (van vlees): dat vlees is nog onbestor'ven en moet een paar dagen liggen eer het gebraden wordt; — nog niet door en door droog en hard geworden: dat metselwerk is nog onbestor'ven; onbestorven...

bn.: een onbestorven weduwe, weduwnaar, d. i. gescheiden van de(n) echtgenoot, voorgoed of door uitlandigheid; onbestorven vlees, d. i. vers, pas geslacht; onbestorven metselwerk, vers, nieuw, nog niet hard.

(onbə'storvən) bn 1. niet door de dood, maar door langdurige afwezigheid, door scheiding enz. van de echtgenoot of de echtgenote gescheiden: een weduwe, weduwnaar 2. pas geslacht, vers: vlees 3, nog niet hard, nieuw: metselwerk.

(het accent wisselt), bn., 1. een onbestorven weduwe, die van de echtgenoot door een lange afwezigheid is gescheiden; 2. (te) vers (van vlees): dat vlees is nog onbestor'ven; nog niet door en door droog en hard geworden: dat metselwerk is nog onbestor'ven; een on'bestorven verf.

onbestorven - verlaten; „een onbestorven weduwe”: een vrouw die door haar man is verlaten.

bn. niet bestorven, niet door den dood hunner ouders tot den staat van weezen gebracht, hunne ouders nog in leven hebbende; — eene onbestorven weduwe, eene vrouw die door haar mans langdurige afwezigheid, uitlandigheid, of door scheiding enz. als ’t ware als weduwe is achtergelaten, ook scherts, bij korte afwezigheid gezegd; een onbesto...