onbedaarlijk
onbedaarlijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. het niet kunnen stoppen met het uiten van een emotie (onbedaarlijk lachten, onbedaarlijk huilen) ♢ En wat doe ik? Absoluut niets. Of wel. Eenmaal op de trein begin ik onbedaarlijk te huilen, trut die ik ben. Ik ben er aan gewend dat mensen beleefd zijn, dat ik zo...