Omkransen
v., omkrânzgje.
Van Dale Uitgevers (1950)
(omkranste, heeft omkranst), 1. met een krans omgeven: hij omkranste hem het hoofd met lauwerloof; 2. (fig.) als een krans omgeven: witte haren omkransten zijn schedel.
M. J. Koenen's (1937)
omkranste, h. omkranst (met een krans omgeven, een krans doen om; fig. omgeven, omsluiten): het hoofd omkranst met bloemen; huizen, omkranst door iepengroen; refl. zich omkransen, z. met een krans sieren.
Jozef Verschueren (1930)
(om'kransən) (omkranste, heeft omkranst) 1. met een krans omgeven: met een lauwerkroon omkranst; zich -. 2. als met een krans omgeven: het bleke voorhoofd, omkranst met of door zwarte lokken; een keur van bloemen omkranste het altaar.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
(omkranste, heeft omkranst), 1. met een krans omgeven; 2. (fig.) als een krans omgeven.
J.H. van Dale (1898)
omkransen, (omkranste, heeft omkranst), met een krans omgeven : hij omkranste hem het hoofd met lauwerloof; de priesters omkransten het nieuwgebouwd altaar met laurieren; — een krans om de slapen drukken: op het Sint-Lucasfeest werd Vondel met eene lauwerkroon omkranst; — (fig.) als een krans omgeven: witte haren omkransten zijn schede...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: