Wat is de betekenis van olijk?

"olijk" is een bijvoeglijk naamwoord dat wordt gebruikt om een speelse, vrolijke en ondeugende uitdrukking of gedrag te beschrijven. Bijvoorbeeld: "Het kind had een olijke glimlach terwijl het verstoppertje speelde met zijn vrienden".

olijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. om een beetje te lachen, grappig, niet ernstig, leuk, opgewekt ♢ - (…) zo verluchtte hij zijn vertoog op diverse plaatsen met als olijk bedoelde plaatjes (…) ♢ - Mijn dochters hebben alle boeken over de olijke tweeling gelezen...

olijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: o-lijk 1. op een leuke manier ondeugend ♢ dat kind heeft zo'n olijk gezicht! Bijvoeglijk naamwoord: o-lijk ... is olijker dan ... het olijkst...

adj. & adv., gutich, bizich.

bn. (-er, -st), 1. (Zuidn.) niet goed in zijn soort: olijke kleren, die afgedragen zijn; olijk geld, niet meer gangbaar; die koffie smaakt olijk; — (gew.) slecht, niet naar de eis: ,,hoe gaat het met Barte?” vroeg hij haar, ,,olik, dokter, olik,” zei de deerne (Beets); 2. (veroud.) van geringe stand, onaanzienlijk; nog in de zegs...

I. bn. (1 van geringe stand, arm, vero.; Z.-N. in slechte staat; 2 min, niet veel bijzonders, beroerd; vero.; 3 dom, dwaas, onnozel; 4 slim; ong. doortrapt, in N.-N. inz. gunstig: guitig; 5 lelijk, onooglijk, vero.): 1. zegsw. olijk maar vrolijk, ofschoon van geringe stand, niet rijk, toch gelukkig; Z.-N. olijke kleren; 2 olijke nufjes; 3. z. olijk...

('o:lək) I. bn. en bw. (-er, -st) 1. Veroud. van geringe stand, onaanzienlijk: -, maar vrolijk. 2. beroerd, misselijk: een -e gek. 3. dom, onnozel: zich houden. 4. guitig: een ventje; -e blikken, grappen. 5. Veroud. lelijk. 6. slecht: hoe gaat het met de zieke? II. bw. gemeen, zeer: beetgenomen.

bn. (-er, -st), 1. (gew.) ondeugdelijk; doortrapt, slim; 2. leuk, guitig.

Olijk, bn. zie OOLIJK.