Wat is de betekenis van Oir?

Operational Intelligence Roundtable

(uitspr.: oor) [via Fr. hoir van Lat. heres = erfgenaam] nageslacht, d.w.z. afstammelingen in de rechte linie.

nageslacht

(<Fr.), o., iemands afstammelingen in de rechte lijn ; vooral als rechtsterm: bij ontstentenis van het mannelijk oir, uit de oudste zoon gesproten, gaat de kroon over op diens broeders of hun mannelijk oir.

horen; aanhoren, ter harte nemen; nota nemen van; ¡oye! u ¡oíga(n)! foei!

o. (erfgenaam, nakroost); vero.; l. oor.

Nakroost, nakomelingschap, de afstammelingen (fr. hoir). Onze Grondwet bepaalt: Bij ontstentenis van het mannelijk oir, uit den oudsten zoon gesproten, gaat de kroon over op diens broeders of hun mannelijk oir. Mannelijk oir nalaten. De oudste van het mannelijk oir.

(o:r) o. IFr. < Lat. haeres, erfgenaam] nakroost in de rechte lijn : de graai overleed zonder mannelijk .Syn. zie afkomeling.

(mannelijk „oir”) uit ’t Fr. hoir (stomme h), van ’t Lat. kaerus = erfgenaam; bij ons ook: nakomeling; vgl. haerediteit = erfelijkheid.