Wat is de betekenis van ogen?

ogen - Werkwoord 1. (intr) de aanblik hebben van ♢ Dat oogde beter dan het was. 2. aandachtig kijken naar, staren naar ogen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord oog Woordherkomst afgeleid van oog met het achtervoegsel -en

Een in een touw gesplitste lus.

ogen - regelmatig werkwoord uitspraak: o-gen 1. een bepaald uiterlijk hebben ♢ hij oogt nog erg jong Regelmatig werkwoord: o-gen ik oog jij/u oogt hij/zij o...

→ Boze oog.

Ogen - Officieel spreekt men liever over ,ringen’, maar het woord ,ogen’ is bij de Nederlandse hengelaar beter ingeburgerd. Aan de hengel kennen we: het startoog (het dichtst bij de handgreep), de geleideogen (langs de hengel) en het topoog, (aan de punt). Over het materiaal waarvan de ogen zijn gemaakt is wel het een en ander te zeggen...

v., eagje.

...

(oogde, heeft geoogd), 1. de ogen slaan, aandachtig of scherp kijken: de kinderen oogden hunkrend naar de taart; op een doel ogen, mikken; 2. (op iets) bedacht zijn, naar iets streven: verblinden die op dank of loon of lofspraak oogt; 3. (w. g.) oog hebben, er goed uitzien: die donkere japon voor dat jonge meisje, dat oogt niet.

oogde, h. geoogd (1 het oog gevestigd houden op; verlangen naar; 2 streven naar): 1. zij oogden hunkerend naar de brij; 2. op iets ogen, b.v. op roem; vero.