Wat is de betekenis van officieel?

officieel - Bijvoeglijk naamwoord 1. erkend door bevoegd gezag 2. formeel Woordherkomst afgeleid van het Franse officiel met het achtervoegsel -eel Antoniemen onofficieel, officieus

officieel - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: of-fi-ci-eel 1. zoals het eigenlijk hoort ♢ hij gedraagt zich altijd erg officieel 2. goedgekeurd door wie bevoegd is ♢ hier volgt een officiële mede...

zie onderwijs.

van regeringswege; vormelijk; naar men voorgeeft

In de verb. officieel onderwijs, off. ben. voor het onderwijs dat gegeven wordt in scholen, opgericht door de staat, een provincie of een gemeente (in tegenst. tot vrij onderwijs)-, in Nederl.: openbaar onderwijs. Daarnaast ook: officiële school.

ambtshalve, wat van een regering uitgaat; geloofwaardig, authentiek.

adj. & adv., offisieel.

...

(<Fr.), bn. bw., 1. erkend door of uitgaande van het bevoegd gezag, ambtelijk : officiële berichten ; — (bw.) van ambtswege : iets officieel meedelen, bekendmaken ; — een officieel blad, orgaan der regering, staatscourant; 2. (oneig.) in alle vorm : zij zijn officieel verloofd; — vormelijk: officiële diners.