Wat is de betekenis van Oceanus?

(Gr. Okeanos), zoon van Uranus en Gaea, Griekse personificatie van de grote wereldzee die de aarde omstroomde en waaruit zon, maan en sterren dagelijks opstegen. Zijn gemalin was Tethys, bij wie hij vader was van een ontelbaar aantal zeegoden en Oceaniden.Zie Uranus, Gaea, Tethys

(Lat.), OKE'ANOS (Gr.), (Gr. myth.) zoon van Uranus en Gaea, de oudste der Titanen, god van de wereldzee.

i, m. de Wereldzee, Oceaan, volgens de fabel echtgenoot van Tethys. Daarv. Ōcĕănītis, tĭdis, f. een Oceanite, dochter van Oceanus.

(Lat.) m. god v. d. zee.

→ Eridanus.

(Lat.), Okeanos, (Gr.) m. myth. de oudste der Titanen, gemaal van Thetis.

b/d Grieken en Rom. god der wereldzee.

(Gr. myth.), zoon van Uranus en Gaea, de oudste der Titanen, god van de wereldzee, die de heele aarde omspoelt. De Oceanidae, riviergoden en stroomnimfen, zouden volgens Hesiodus zijn kinderen zijn.

(o'se:anus) m. [Lat.] Okeanos.