oceaan - Zelfstandignaamwoord 1. (aardrijkskunde) een zeer grote zee tussen verschillende werelddelen

oceaan - zelfstandig naamwoord uitspraak: o-ce-aan 1. grote zee, tussen twee werelddelen ♢ we steken de oceaan over naar New York Zelfstandig naamwoord: o-ce-aan de oceaan de oceanen...

Oceaan - de oceaan leegdrinken: iets onmogelijks uitvoeren.

Is afgeleid van de naam Oceanus, dc oudste van de Titanen. De Titanen waren de kinderen van de oerwezens Uranus (de hemel) en Gaia (de aarde). Oceanus was de stroomgod van de rivier de Oceanus, die volgens de oude Grieken de gehele aarde omgaf en van waaruit alle andere rivieren hun water ontvingen. Oceanus was gehuwd met Thetys en uit dat huwelijk...

wereldzee

(ook: wereldzee) Grote watervlakte die continenten van elkaar scheidt. Men onderscheidt drie oceanen: de Atlantische, de Grote of Stille en de Indische Oceaan; maar ook de Noordelijke IJszee vertoont de eigenschappen van een oceaan, zowel wat betreft de scheiding der continenten als de diepte (het grootste deel is dieper dan 200 m). Ruim 97% van al...

oceaan - De belangrijkste watergebieden van de aarde, gelegen in bekkens. Gebruik 'zeeën' voor ondiepe zoutwatergebieden aan de randen van continenten.

[Gr.—Lat.], m. (oceanen), de grote wereldzee, de uitgestrekte en samenhangende watermassa die het land van de aardbol omspoelt (e); elk van haar onderdelen, die in de aardrijkskunde als de Atlantische, Indische en Grote Oceaan bekend zijn; de zee, vooral als vernielend element gedacht, waartegen niets bestand is; het is als een druppel in d...

wereldzee.

s., oséaen.

(<Gr.-Lat.), m. (oceanen), 1. de grote wereldzee, de uitgestrekte en samenhangende watermassa die het land van de aardbol omspoelt; — elk van haar onderdelen, welke in de aardrijkskunde als de Atlantische, Indische en Grote Oceaan bekend zijn; 2. de zee, vooral als vernielend element gedacht, tegen welker wateren niets besta...

(Gr.), de grote delen der wereldzee tussen de vastelanden, in het N. en Z. begrensd door de IJszeeën; men rekent deze IJszeeën ook wel gedeeltelijk tot de O.; Atlantische, Indische en Grote O.

m. wereldzee; fig. zee; grote menigte.

m. oceanen (Gr-Lat. oceanus: internationaal woord: wereldzee; inz. aardr. een deel der waterbedekking, dat zijn eigen circulatie heeft en in dit opzicht een zelfstandig geheel vormt): de Atlantische oceaan, zegsw. een druppel in de oceaan, niet noemenswaardige bijdrage; een oceaan van licht, zee. (e = ee).

groote wereldzee. Wij onderscheiden drie oceanen; de Groote, Indische en Atlantische Oceaan.

Oceaan of wereldzee, → Zee. Zie ook → Diepzeebodem.

Van den oceaan is de mensheid, toen zij nog in de kinderkleren liep, altijd bang geweest. Wij, 20ste -eeuwers, en dan speciaal wij, zeevarende volkeren, hebben niet meer dien angst voor de grote zee, die dan toch ten slotte de oceaan is. Het is niet meer „de onbekende”, wij weten nu veel meer van hem.Zoals bekend is, zijn er drie bepaal...

Oceaan - Omtrent den oorsprong van het woord zie OCEANUS. Van de totale oppervlakte der aarde wordt 361 mill. K.M.2 door de oceanen of wereldzeeën, 149 mill. K.M.2 door land ingenomen; verhouding 71 : 29. Op het N. halfrond wordt 155, op het Z. 206 mill. K.M.2 ingenomen door water. Men onderscheidt drie oceanen: den Atlantischen, Indischen en Still...

m. (oceanen), de groote wereldzee, de uitgestrekte en samenhangende watermassa, die het land van dezen aardbol omspoelt; — een van hare onderdeden, welke in de aardrijkskunde als de Atlantische, Indische en Groote Oceaan bekend zijn; — (in den hoogeren stijl) zee in ‘t algemeen; (ook) kleinere zee, die anders niet den naam van oc...

zie Beer.