occasioneel
occasioneel - Bijvoeglijk naamwoord 1. (medisch) nu en dan voorkomend 2. toevallig Woordherkomst afgeleid van het Franse occasionnel met het achtervoegsel -eel
Wiktionary (2019)
occasioneel - Bijvoeglijk naamwoord 1. (medisch) nu en dan voorkomend 2. toevallig Woordherkomst afgeleid van het Franse occasionnel met het achtervoegsel -eel
Van Dale Uitgevers (1950)
(<Fr.), bn. bw., 1. geschiedend, aanknopend bij een bepaalde gelegenheid: occasioneel onderwijs; iets occasioneel behandelen; (taalk.) de occasionele betekenis van een woord, die gebonden is aan een bep. verband; 2. toevallig: dat is wel occasioneel,, dat ik je juist hier moet vinden (vgl. casueel).
Jacon Kramers Jz (1948)
gelegenheids-; te gelegener tijd, zo bij ge legenheid, zo nu en dan, als het zo toevallig pas geeft.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: