Wat is de betekenis van Nota?

nota - Zelfstandignaamwoord 1. rekening, factuur 2. aantekening, notitie 3. officieel geschrift met een mededeling of waarin een standpunt wordt uiteengezet Verwante begrippen berekening

Een nota is een stuk waarin een standpunt uiteen wordt gezet.

nota - zelfstandig naamwoord uitspraak: no-ta 1. papier waar op staat wat je hebt ontvangen en wat je moet betalen ♢ we hebben de nota van de schoolboeken ontvangen 2. officiële schriftelijke verklaring waar een mening in staat...

Latinisering van het patroniem Neutje < Arnout, wellicht naar analogie van Nauta (= schipper).

Een nota is een rekening, waarop vermeld staat wat men voor geleverde diensten of goederen verschuldigd is.

(de, -'s) aantekening, notitie.- nota's nemen, aantekeningen maken, notities maken.

nota, - zie notus.

[Lat. = teken] 1 rekening; 2 schriftelijke uiteenzetting (spec. tussen regeringen onderling); nota van iets nemen, (de nodige) aandacht schenken aan iets, meestal positief gebruikt: goede nota nemen van; vgl. notitie van iets nemen.

rekening; formele kennisgeving

Een nota is een geschrift, houdende een uiteenzetting van een standpunt. Bij de termen advies en voorstel is de benaming van de inhoud van de nota de benaming van het stuk geworden.

1. Aantekening, notitie, zowel abstr.: het opschrijven van hetgeen men wenst te onthouden, als. concr: wat men opgeschreven heeft om te onthouden; nota houden van iets, iets noteren, notitie houden van (gall., naar fr. pendre note de); - vaak in de verb. nota’s nemen van iets, aantekeningen maken, notities maken (gall., n...

[Lat.], v./m. (-’s), 1. teken, merkteken; 2. geschrift waarin men het een of ander bericht openbaar maakt of zijn standpunt uiteenzet: van iets nemen, er kennis van nemen; een diplomatieke nota, schriftelijke mededeling aan of van diplomatieke agenten of tussen deze en ministers van Buitenlandse Zaken gewisseld; nota van wijziging; schriftel...

kennisneming; diplomatieke verklaring; rekening

s., rekken.

noot, aantekening.

1. (ken)teken. 2. aan-, bemerking; 3. noot, aantekening; 4. lijst; 5. rekening; 6. getuigschrift; 7. noot; nota caratteristica, hoofdkaraktertrek; a chiare note, onomwonden; nota giusta, het juiste woord; prender nota, opmerken; nota a pie pagina, voetnoot.

nota.

I. NOTA (Lat.), v. (-’s), 1. (Zuidn.) aantekening; — (Noordn.) nota van iets nemen, er kennis van nemen, het goed onthouden ; 2. geschrift waarin een officieel persoon het een of ander bericht openbaar maakt of zijn standpunt uiteenzet: een diplomatieke nota; nota van wijziging; 3. (kleine) rekening van geleverd...

ae, f. I. in ’t alg., kenteken, -merk, teken (ook fig.). II. in ’t bijz. a. teken (in het schrift), notae litterarum, lettertekens, Cic., me ton., plur. notae = geschrift, brief, Hor., Ov.; teken-, geheimschrift; (tachygrafische) tekens; noot (in de muziek); notae librariorum, interpunctietekens, Cic. b. vlek (aan...

f. teken, kenteken, merkteken; aantekening; aanmerking; beroemdheid; nota, diplomatieke nota; noot (m u z.); nota de pedido, bestelnota; nota de precios, prijscourant; tomar (buena) nota de, (goede) nota nemen van; (rapport)cijfer.