normaliteit
...
Wiktionary (2019)
normaliteit - Zelfstandignaamwoord 1. het normaal zijn 2. (verouderd) (scheikunde) de equivalentie (neq) gedeeld door het volume: Woordherkomst afgeleid van normaal met het achtervoegsel -iteit afgeleid van het Franse normalité (met het achtervoegsel -iteit)
Van Dale Uitgevers (1950)
(<Fr.), v., 1. het normaal-zijn, het overeenstemmen met de norm.; 2. (scheik.) sterkte van een oplossing in gramaequivalenten uitgedrukt.
Winkler Prins (1949)
het aantal gramaequivalenten van het werkzame reagens, dat een normaaloplossing per liter bevat.
E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)
of loodrechte stand (meetkunde). Van metrisch standpunt beschouwd is de loodrechte stand van twee rechten in een plat vlak die, waarbij de beide rechten een rechte hoek (te definiëren als : de helft van een gestrekte hoek) met elkander vormen, en is die van twee platte vlakken in de ruimte of van een rechte en een plat vlak tot dit begr...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: