Wat is de betekenis van nominatief?

...

nominatief - Zelfstandignaamwoord 1. (grammatica) de eerste van de 8 naamvallen van de Indo-Europese talen. In deze vorm staat meestal een onderwerp of naamwoordelijk deel van een gezegde nominatief - Bijvoeglijk naamwoord 1. gesteld op naam van iemand ♢ Bij nominatieve aandelen is de na...

1 afk. n [Lat. casus nominativus = de noemende naamval ] zn eerste nv (die het onderwerp van de zin noemt); 2 [Fr. nominatif] bn luidende op naam (bijv.: nominatief aandeel).

naamsgewijs gerangschikt

1ste naamval.

I. NOMINATIEF (<Lat.),m., (spraakk.) eerste naamval. II. NOMINATIEF', bn., luidende ten name van een bepaald persoon: nominatieve aandelen.

1 aj. naamsgewljs gerangschikt; 2 (Lat.) no minativus, m. eerste naamval.

= de naamval die noemt, in het Nederlands der 17de eeuw daarom wel de noemer, thans echter eerste naamval geheten, is de vorm van een naamwoord dat als onderwerp, naamwoordelijk deel van een gezegde of als bepaling bij die zinsdelen optreedt. Als bijvoeglijk naamwoord gebruikt, betekent nominatief „ten name van een bepaal...

m. nominatieven (spraakk. eig. noemer, naamgever: eerste naamval); ook, Lat. nominativus, m. nominativi.