Zintuigorgaan aan de voorkant van een dier, ingericht voor de waarneming van vluchtige stoffen in de lucht of opgeloste stoffen in het water Vrijwel alle dieren zijn in staat om geurstoffen in hun omgeving waar te nemen, met allerlei verschillende organen. Gewervelde dieren hebben een groeve of holte aan de voorkant van de kop die van binnen beklee...

(1944) (scheldw.) jood. In karikaturen wordt een jood vaak voorgesteld met een 'grote, kromme' neus. Het prominente reukorgaan is dan ook het stereotiepe beeld waarmee joden al eeuwen worden voorgesteld, niet alleen in nazistische haatpropaganda, op een schilderij van Breugel maar ook in Aalst carnaval 2019 (met beelden van orthodoxe joden met een...

neus - Zelfstandignaamwoord 1. (anatomie), (zoötomie) een orgaan dat gebruikt wordt bij de ademhaling en om te ruiken ♢ Mensen halen meer adem via hun neus dan via hun mond. 2. het reukvermogen ♢ Je hebt er echt een neus voor! 3. het voorste deel v...

neus - zelfstandig naamwoord 1. orgaan waarmee je ruikt ♢ Theo heeft een bril op zijn neus 1. je neus stoten [afgewezen worden] 2. je neus ervoor ophalen ...

1. Patroniem ontstaan uit *Neuijens/Nuijens, afgeleid van Arnold. 2. Afkomstig uit Neuss. 3. Bijnaam voor iemand met een uitzonderlijke neus.

Neus - 'zijn neus aan het venster steken': Vlaamse uitdrukking (ontleend aan het Franse argot: mettre le nez à la fenêtre) voor: op de voorgrond treden, zich doen gelden. Aanvankelijk wielrennersslang, maar ook in de voetbalverslaggeving veelvuldig gebruikt.

(pars pro toto), jood, Pl. Amst.

Orgaan waarmee je kunt ruiken. De neus is een gespecialiseerd orgaan om te ruiken. Hij is ook het eerste deel van het luchtwegstelsel, daar waar lucht door het inademen het lichaam binnenstroomt. De neus bestaat uit de uitwendige neus en de neusholte, de inwendige ruimte die bekleed is met zacht weefsel en slijmvlies. Een ander woord voor de neus i...

'Deze wijn heeft een mooie neus.' Geen Griekse God, ook geen Cyrano de Bergerac. En ook Pinokkio zit niet in het glas, maar hij ruikt gewoon lekker. Zie ook: aroma.

zie ook een blauwe neus halen: 1. aan mijn - links, kun je rechts bellen,nooit van mijn leven, syn. van 7. Vermeld door o.a. Van Eijki978. 2. dat ga ik jou niet aan je - hangen,dat vertel ik je niet; dat gaatje niets aan. Informele uitdr. Terug te vinden in de meeste spreekwoordenboeken. 3. dat komt me de - uit,dat ben ik kotsbeu; daar heb ik genoe...

De verwensing dikke neus! gaat terug op krijg een dikke neus, dat afgezwakt is tot het gedwarsboomde en onverschillige ‘je kunt mij wat’. Incidenteel komt voor mijn neus uit, het kanaal in! ‘hoepel op, krijg iets ergs zodat ik van je af ben’. (Vgl. Van Eijk 1995: 136). Een enkele maal komt in mijn materi...

‘De neus van de mens betekent de lucht die het water beroert,’ schrijft Hildegard van Bingen (1098-1179), en zij zinspeelt daarbij op de zucht van de wind, die bij de schepping als Geest Gods over het oerwater waaide. De neus is wel het meest karakteristieke fysionomische element van het menselijk gelaat, waaruit iemands karakter af te...

Van een wijn met een bepaald bouquet zegt men weleens dat hij een neus heeft.

m. (neuzen), 1. vooruitstekend deel van het aangezicht tussen het voorhoofd en de mond, de zetel van het reukzintuig: een grote, lange, platte, spitse neus ; de neus snuiten; door de neus spreken, de neusholte laten resoneren bij het spreken; de neuzen tellen, tellen hoeveel personen aanwezig zijn; dat kun je aan zijn neus niet zien, aan zijn uiter...

nasus, het reukorgaan, tevens opening voor de ademhalingslucht, bestaande uit twee, met trilhaarslijmvlies beklede openingen tussen gelaat en keelholte; het echte zintuigslijmvlies bevindt zich boven in de neus, de rest dient voor zuivering en verwarming der ingeademde lucht.

s., noas; (van beest), snút, snute; gewelfde —, rammenoas; puntige —, tipnoas; uit de — bloeden, noasbliede; in de — peuteren, noasplúzje, -klauwe; zijn — snuiten, noassnute; door de — spreken, grânz(g)je; de — optrekken, oan...

m. (neuzen), 1. vooruitstekend deel van het aangezicht (tussen het voorhoofd en de mond), de zetel van het reukzintuig : een grote, lange, platte, spitse neus; de neus snuiten; uit de neus bloeden; — door de neus spreken, de neusholte laten resonneren bij het spreken: —de neuzen tellen, tellen hoeveel personen aanwezig zijn; — dat...

(Nasus), omvat zowel het uitwendige orgaan als de daarachter gelegen holte. De vorm van de uitwendige neus is veelal kenmerkend voor de verschillende mensenrassen: haviksneus bij het Kaukasische ras, stompneus bij het Aethiopische, en Mongoolse, wipneus bij het Maleise. De neus is het ademhalingsorgaan, tevens het reukzintuig.

2. Bij het dobbelen. Aas-Neus, 1-2.

Bril- en niesapparaat.