Wat is de betekenis van Nes?

Zie Agnes

Grote en Kleine Nes: twee boerderij plaatsen bij Bierum, oorspronkelijk kleine wierden. Nes = landtong of aangeslibd buitendijks land.

wonder; Hebreeuws nes, idem.

Aert Jansz. van (1626-1693) Nederlands vlootvoogd. Vocht samen met De Ruyter in de Tweede en Derde Engelse Oorlog. Onderscheidde zich in de tocht naar Chatham (1667) en de slag bij Solebay (1672). Een van de weinige zeehelden die in bed stierf.

woonplek wat insekte of voëls bou of maak om eiers te lê; verblyf van rowers of diewe; houplek; treurige plek; net soos; genes, nesmaak.

I. v. (-sen), (inz. in aardrijkskundige namen) landtong, aan scherpe bochten van rivieren of aan de zee gelegen; (ook) schor, aanslibbing, buitendijks land (b.v. in Renesse, Scherpenisse). II. bn. bw., 1. (Zuidn.) zacht, week: een nes ei, zacht gekookt; nes brood; — vochtig: dat land ligt te nes, te nat; 2. (gew.) onfris, stinkend: het rui...

Amsterdamse buurt.

I. v. nessen (landtong); inz. in samenst.: -nesse, -nisse, b.v. Renesse, Bornisse; II. bn., bw. (Z.-N. 1 zacht, week; 2 vochtig; 3 fris): 1. een nes ei; 2. het riekt hier nes; 3. nes groen.

Landtong, aan scherpe bochten van rivieren of aan zee gelegen. Ook: aangeslikt land in den vorm van een landtong, of: buitendijksch land. Het woord is in vele plaatsnamen terug te vinden bijv. Renesse, Scherpenisse. Verder dragen de vlg. dorpen den naam Nes:1° een dorp op Ameland (XI 208 C1), met ca. 500 inw., 2° in de Friesche gem. Utinge...