Wat is de betekenis van Neoplatonisme?

Neoplatonisme is een filosofisch stelsel dat ontstaan is door samensmelting van de filosofie van Plato, Aristoteles en de Stoa, plus elementen uit de oosterse, mystieke godsdiensten. De moderne betekenis van de term is die van een school voor religieuze en mystieke filosofie die vorm kreeg in de 3e eeuw. De belangrijkste vertegenwoordiger is de der...

De laatste fase van de Platonische School, die door Plotinus, een Grieks filosoof uit Egypte (204-270 n. Chr.) werd ingeluid. De stroming is gebaseerd op de ideeënleer van de grootste Griekse denker Plato (427-347 v. Chr.) en omvat alle filosofische stelsels van de Oudheid. Het neoplatonisme heeft christelijke denkers als Origenes en Augustinu...

De filosofie van Plotinus (205-270) en van verscheidene groepen door hem beïnvloede en eveneens doorplato geïnspireerde filosofen. Plotinus trachtte in zijn Enneaden de filosofie van Plato te duiden en verder te ontwikkelen, zich in het bijzonder baserend op bepaalde passages met de strekking dat de werkelijkheid op een of andere wijze voortkomt ui...

neoplatonisme - Verwijst naar een filosofie die is ontwikkeld door Plotinus in Alexandrië in de 3de eeuw n. Chr., waarbij deze een aangepaste versie van het platonisme combineerde met aspecten van het joodse en christelijke gedachtegoed, en mogelijk ook van oosters mysticisme. In het neoplatonisme is er één bron waaruit alles wat...

Neoplatonisme - Laatste wijsgerig systeem van de Grieks-Romeinse oudheid, ontstaan in de 3e eeuw n.C. Deze leer sluit o.a. sterk aan bij Philoon Judaeus (zie Philoon van Alexandrië). De grondslagen werden gelegd door een zekere Ammonias Sakkas (‘zakkenmaker’, ca. 175-242 n.C.), een vrij onbekende persoonlijkheid, van wie we weten dat hij een afvall...

voortzetting van de leer van Plato met oosterse, pythagorische e.a. leringen tot een theosofische emanatieleer

noemt men de filosofie van Plotinus (205-269/70) en zijn directe en indirecte volgelingen. Plotinus leert een uitgewerkt systeem van een hiërarchische zijnsorde in vier lagen. Hoogste beginsel is het Ene, dat oorsprong is van alle zijn en van alle goed. Rechtstreeks komt uit het Ene voort de intelligibele Wereld of Geest, die de Ideeën in...

het laatste grote stelsel der Griekse wijsbegeerte (ontstaan ca 200 n.C.), dat een voortzetting van Plato's gedachtengang wil zijn, doch met opneming van vele Aristotelische, Stoïsche en andere elementen feitelijk een nieuwe wijsbegeerte vormt. Grondlegger is Ammonios Sakkas (ca 175-242 n.C.), voorn. vertegenwoordiger Plotinos (204—...

('nismo) o. wijsgerige leer uit de IIe en IIIde eeuw n.K. die het heidendom op de grondslag van de Platonische wijsbegeerte nieuw leven wilde instorten, en daarbij het kristendom als voorbeeld nam.