Wat is de betekenis van NATUURWET?

...

natuurwet - Zelfstandignaamwoord 1. wetmatigheid bij natuurverschijnselen 2. natuurrecht Woordherkomst samenstelling van natuur en wet

natuurwet - zelfstandig naamwoord uitspraak: na-tuur-wet 1. natuurverschijnselen die algemeen geldig zijn ♢ de zwaartekracht is een natuurwet Zelfstandig naamwoord: na-tuur-wet de natuurwet ...

is het geheel der zedelijke beginselen, welke God den menschen heeft ingeschapen, opdat zij daardoor hun natuurlijke bestemming als zedelijk wezen zouden kunnen bereiken.

vasstaande waarheid in die natuur.

heeft een dubbele betekenis. In natuurwetenschappelijke zin is zij een zintuiglijk waarneembare regelmaat van werken der stoffelijke dingen. Ethisch gesproken is zij de natuurlijke zedenwet. Als zodanig is zij door God neergelegd in de natuur van de mens, die uiteraard bepaalde zedelijke eisen met zich brengt. Zij kan daarom door louter natuurlijk...

v. (-ten), 1. formulering van een zekere gelijkmatigheid die bij de beschouwing van oa tuur verschijnselen wordt waargenomen; 2. wet die uit de natuur zelf voortvloeit, algemene zedenleer.

of natuurlijke zedewet, de ethische normen, die de mens onmiddellijk kan afleiden uit het wezen der dingen en zijn natuurlijke verhouding tot God, zijn medemensen en zichzelf. Is overal en altijd geldende en onveranderlijk, staat tegenover de osilieve wet, welke berust op gewoonte of beschiking van de overheid. Met N. hangt samen Natuurrecht, dat v...

Onder natuurwet in de ruimste zin des woords verstaat men: 1. Een stelling betreffende een algemeen geldend verband tussen grootheden die voor een physisch stelsel van bepaalde aard kenmerkend en voor meting toegankelijk zijn. Als voorbeelden zijn te noemen de slingerwet: t = 2 n √1/ g en de wet van Boyle-Gay- Lussac: pV = RT...