Wat is de betekenis van nadeel?

nadeel - Zelfstandignaamwoord 1. ongunstige eigenschap ♢ Het nadeel van een grote auto is vaak het grote benzineverbruik. 2. verlies. ♢ De aandeelhouders ondervonden nadeel van de sterk gedaalde beurskoers. Woordherkomst samenstelling van n...

nadeel - zelfstandig naamwoord uitspraak: na-deel 1. waardoor het niet ideaal is ♢ het is wel een nadeel dat je zo ver weg woont Zelfstandig naamwoord: na-deel het nadeel de nadelen...

s.n., neidiel (it), skea; iem. — berokkenen, immen ûnderstek dwaen, immen in gat (troch de noas) boarje; zichzelf — berokkenen, jins eigen glêzen ynslaen.

o. (...delen), dat waardoor iem. of iets minder wordt, schade, verlies: iem. nadeel toebrengen; nadeel van iets ondervinden; dat is in je nadeel; in het nadeel komen: — ik zal niets ten nadele van hem zeggen.

o. nadelen (schade, verlies): nadeel lijden, hebben; tot zijn eigen nadeel; in iems. nadeel zijn; iets te zijnen nadele zeggen; dat is, strekt, komt tot nadeel (of: ten nadele) van zijn gezondheid.

('na:) o. (nadelen) wat met iemands belangen strijdig is: hebben, lijden, ondervinden; tot komen, strekken, zijn; tot -, ten nadele van iemand of iets; in iemands zijn; iets te zijnen nadele zeggen. Syn. ➝ afbreuk.

o. (—delen), dat, waardoor iemand of iets minder wordt, schade, verlies: iemand nadeel toebrengen; nadeel van iets ondervinden; dat is in je nadeel ; in het nadeel komen; ik zal niets ten nadele van hem zeggen.

Nadeel o. (-en), het kwaad dat voor iem. uit iets ontstaat en hem achter doet staan bij anderen die er voordeel van hebben, schade, verlies: iem. nadeel toebrengen; nadeel van iets ondervinden; — schande, oneer: ik zal niets ten nadeele van hem zeggen.

zie Afbreuk.

Nadeel, o. (-en), schade, verlies; schande, oneer; ten -e van. *-IG, bn. en bijw. (-er, -st), -LIJK, bijw. schadelijk; met schade; vernederend, schandelijk; ongunstig.