naamwoord
...
Wiktionary (2019)
naamwoord - Zelfstandignaamwoord 1. (grammatica) een woord dat een persoon of zaak noemt, bepaalt of aanduidt ♢ Substantieven zijn zelfstandige naamwoorden, adjectieven zijn bijvoeglijke naamwoorden. Woordherkomst samenstelling van naam en woord Verwante begrippen voo...
Muiswerk Educatief (2017)
naamwoord - zelfstandig naamwoord uitspraak: naam-woord 1. woord dat zegt hoe je iets of iemand noemt of wat voor eigenschap hij heeft ♢ 'tafel' een 'groot' zijn naamwoorden 1. zelfstandig naamwoord ...
Van Dale Uitgevers (1950)
o. (-en), (taalk.) woord dat een persoon of zaak noemt, bepaalt of aanduidt: zelfstandig, bijvoeglijk naamwoord.
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
of nomen, in de grammatica der Indo-Germaansche talen de alg. benaming voor de verbuigbare woorden, die worden onderscheiden in →substantiva of zelfstandige n. en →adjectiva of bijvoeglijke naamwoorden.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: