Wat is de betekenis van Naad?

(18e eeuw) (meestal verkleinvorm) (inf.) spleet tussen de billen; bilnaad en vandaar: achterwerk, kont. Eigenlijk: voeg tussen twee stukken stof, hout, metaal enz. Vgl. reet*. In uitdrukkingen zoals: 'Hij is zo bang dat je wel een ei in zijn naad kunt gaarkoken’; ‘in zijn naad zitten’: bang zijn. Zie ook: lik m'n naad. In deze bet...

naad - Zelfstandignaamwoord 1. (kleding) een lijn waarlangs twee losse stukken materiaal aan elkaar genaaid of gelast zijn ♢ De naad wordt tweemaal gestikt, waarbij het eerste stiksel in de tweede naad valt. 2. verbinding waar twee stukken materiaal aan elkaar zijn gehecht Synoniemen...

Naad - in zijn naad zitten: erg bang zijn, in de rats zitten. Vgl. (hem) knijpen. Gedacht moet worden aan de bilnaad die wordt samengetrokken wanneer men angst heeft. Vgl. volkse uitdr. in zijn knijperd, schijterd, poeper, stinkerd zitten. Een dienstklopper die snel bang is voor straf, heet een Harry Knijp.

naad - zelfstandig naamwoord 1. plaats waar twee delen aan elkaar vastgemaakt zijn ♢ de naad van zijn broek is losgegaan 1. het naadje van de kous willen weten [alles precies willen weten] ...

(de, naden) naailes, naaiwerk. - cursus snit en naad, naaicursus, cursus naaien. ‘We zijn bescheiden gestart met snit en naad. Nadien boden we taalcursussen aan en werkten we samen met Hoeilaart. Dat heeft er zeker toe bijgedragen dat we vandaag tweeduizend leerlingen hebben’ zegt directeur Rudi Vanloock. - HN, 09-07-2002. - ...

1. in je-,als (vulgaire) uitdr. van afwijzing of ongeloof. In dezelfde zin 3. Vgl. ook (aan) mijn reet; ammehoela/aan mijn hoela. ‘Kunt u daar geen stokkie voor steken...?’ ‘In je naad’, dacht ik... maar liet niks merken... (Haring Arie: De Sarkast, 1989) 2. in zijn - zitten,bang zijn. Met naadwordt hier ‘bilnaad’ bedoeld. Deze slanguitdr. wordt a...

Een van de betekenissen van naad is ‘achterwerk, kont’. De letterlijke betekenis wordt in de verwensing lik mijn naad! niet gerealiseerd. Die betekenis is afgezwakt tot ‘bekijk het maar, maak maar dat je wegkomt’. De emoties die erdoor uitgedrukt worden zijn verachting, afkeer, ergernis e.d.

naad - Wordt algemeen gebruikt voor de lijnen van een naad die is gevormd door de aangrenzen of aanhechting van twee uitersten, vooral de uitersten van twee delen van één voorwerp, zoals een kledingstuk of een metalen cilinder.

Het naaien; - (concr.) wat genaaid wordt, naaiwerk; - (Belg.) m. betr. t. het onderwijs: naaien; afdeling, cursus naad, afdeling naaien, naaicursus; les in naad, naailes; naar de naad gaan, de naad leren, leren naaien, een naaicursus volgen. - Zie ook bij snit. Zij moet met naad wat verdienen om met dat kind niet geheel...

de grens tussen twee afzonderlijke (beenstukken of de plaats waar de chirurg twee delen aaneengehecht heeft; zie ook sutura.

s., naed; met de naden over elkaar gemaakt (van boot), oernade.

m. (naden), 1. verbinding die ontstaat bij het aan elkaar naaien van twee stukken van een stof: de naad gladstrijken; een naad lostornen; langs de naad opengescheurd; — dat is, gaat uit de naad, de naad is of gaat los; (fig.) zich uit de naad lopen, werken, zeer hard lopen, werken; — (scheepst.) verbin...

verbinding die ontstaat bij het aaneenhechten van twee stukken van een stof, o.a. bij naaien; in de scheepsbouw bij het verbinden van planken enz.; ook onbeweeglijke verbinding van beenderen (schedel).

m. naden (verwant met naaien: de met naald en draad bewerkte verbinding van twee stukken goed; voeg, waar twee stukken goed, hout, metaal aan elkaar gezet of gehecht zijn): een naad lostomen, een rok zonder naad; de naden breeuwen, harpuizen (v. e. schip); een gesoldeerde ook: een overhandse, een platte, een ronde naad, wijze van samenvoeging bij h...

1° (naaien) de verbinding van twee stofdeelen door middel van draad en naald, met de hand of machinaal. Het telkens op en neer halen van draad en naald door de stof doet steken ontstaan. Een rij van deze steken vormt een naad. Men onderscheidt: een rijgnaad, waarvoor de draad afwisselend door boven- en onderkant van de stof wordt gehaald. Een...

(na:t) m. (naden; -je) [naaien] I. Metn. door naaien bewerkte verbinding van twee stukken goed: de van een ➝ kous; een gladstrijken, lostornen; langs de losscheuren; een kleed zonder -; platte, ronde, overhandse -. Gez. het -je van de kous kennen, verstaan, weten, het fijne van de zaak; zich uit de lopen, werken, zich kapot lopen, werken; zijn -(je...

In de anatomie noemt men N. (sutura) die wijze van onbeweeglijke verbinding van twee beenstukken, waarbij deze, met meervoudig getande randen in elkander grijpende, vast met elkander verbonden zijn, b.v. schedelbeenderen. In de heelkunde: de hechting of kunstmatige vereeniging van de randen van gewonde of van elkaar gescheiden deelen.

Naad, - in de ontleedkunde de verbinding van twee beenstukken, door middel van een dun laagje huidweefsel; in het bijzonder bij de schedelbeenderen. Naar den vorm onderscheidt men dan een gladde, geschubde, getande naad. In de heelkunde is de n. de verbinding van twee wondranden en onderkent men verschillende naden naar den vorm van de hechtingen :...

m. (naden), 1. verbinding die ontstaat bij het aan elkaar naaien van twee stukken van een stof: de naad gladstrijken; een lostornen; langs de naad opengescheurd; dat is, gaat uit de naad, de naad is of gaat los; (fig., zegsw.) zich uit de lopen, werken, zeer hard lopen, werken; (scheepsterm) verbinding van de banen van een zeil; 2. (gew.) het naaie...

afl. van naaien, letterlijk: het genaaide; vgl. draad van draaien, gloed van gloeien, enz. — Naaien zelf komt van den Germ. wt. ne = naaien en ’t Idg. ne (bijvorm sne) = spinnen. — Ook naald is een afl. van naaien; ’t is eig. een metathesis van nadel; werktuig om te naaien. (Vgl. Hgd. Nadel = naald.)