Wat is de betekenis van Montuur?

montuur - Zelfstandignaamwoord 1. de houder waarin bijv. edelstenen e.d. worden gevat ♢ De diamant is van het montuur losgeraakt. 2. (optica) de houder waarin brillenglazen zijn gevat ♢ Een bril met een randloos montuur is onopvallend. Synoniem...

montuur - zelfstandig naamwoord uitspraak: mon-tuur 1. omlijsting van een bril ♢Violetta droeg een stoere bril met een zwart montuur Zelfstandig naamwoord: mon-tuur de montuur de monture...

Zilveren of gouden omvatting van een voorwerp, bijvoorbeeld in juwelen, maar ook in kokosnoot- en nautilusbekers.

[Fr. monture; zie monteren] wat dient tot invatting van een edelsteen of van brilleglazen.

omvatting; inlijsting

inlijsting, omvatting van in de regel broze of kwetsbare werkstukken.

inlysting; invatting.

omlijsting, omvatting

...