Wat is de betekenis van Moabieten?

Moabieten - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord Moabiet Woordherkomst Herkomst: Hebreeuws (gangbare Nederlandse versie), letterlijk: afleiding van 'Moav/Moab'

afstammelingen van Moab; volksstam in Noord-Arabië

volk, in de Oudheid levend ten O. der Dode Zee, geheten naar Moab, een zoon van Lot (O. Test.); leefde in vijandschap met Israël.

i/h Oude Testament nakomelingen v. Moab, zoon v. Loth; volksstam in N.-Arabië, waarmee de Israëlieten hadden te strijden.

Een Semietische volksstam ten O. van den Jordaan. Volgens Gen.19.37 stamden zij af van Moab, een zoon van Lot en diens oudste dochter. Daar Lot een neef was van Abraham, den stamvader der Israëlieten, waren de M. ten nauwste met de Israëlieten verwant, hetgeen ook blijkt uit de Moabietische taal, die maar weinig van het Hebreeuwsch versch...

('bi:tәn) mv. Oudh. Bedoeïenenstam ten zuidoosten van Palestina, door David onderworpen.

De Moabieten behoorden met Edom en Ammon tot den met Israël nauw verwanten volkerengroep (Gen. 19:37) en spraken dan ook, gelijk de Mesasteen (zie art. Mesa) bewijst, een bijna gelijke taal. Wanneer zij in het naar hen genoemde land zijn binnengedrongen, weten we niet. Deut 2 : 11 zegt ons, dat zij de Emieten in zich hebben opgesmolten.Behalve...

Moabieten, - zie MOAB.

semietische volksstam in n. Arabië, ten z.o. van de Doode zee, de bewoners van Moab (zie ald.). Als stamvader van het volk wordt Moab, de zoon van Lot, genoemd (Gen. 19 : 37). Zij vereerden als hoogste godheden Baal en Astor. In hun uitbreiding werden de M. het eerst gestuit door de Ammonieten; in het tijdvak der richter en hadden de M. de zui...