Wat is de betekenis van mineraal?

mineraal - Zelfstandignaamwoord 1. (geologie) anorganische delfstof die in gedegen vorm in de natuur voorkomt 2. (biologie) (voeding) voedingszout mineraal - Bijvoeglijk naamwoord 1. van de aard van een mineraal 2. van anorganische oorsprong Woordherkomst Afgeleid van het Latijnse minera (mijn) met het achtervoe...

mineraal - zelfstandig naamwoord uitspraak: mi-ne-raal 1. nuttige stof die uit de grond gehaald kan worden ♢erts en aardolie zijn mineralen 2. stof die je nodig hebt om goed te functioneren ♢kal...

Mysterieus smaakelement in wijn. Wie goed zijn best doet, kan het proeven in wijnen die van druiven zijn gemaakt afkomstig van een vuursteen-, leisteen-, kalk- of lavaondergrond. In Sancerre koketteren ze ermee en is 'flint' (vuursteen) zelfs een soort handelsmerk geworden.

[v. MLat. mineralis = tot de minera (= mijn) behorend] I zn delfstof; II bn uit de bodem komend en delfstoffen bevattend.

delfstof; erts

mineraal - In de natuur voorkomende anorganische elementen of verbindingen met een ordelijke interne structuur en een karakteristieke chemische samenstelling, kristalstructuur en fysische eigenschappen; ook te gebruiken voor synthetisch verkregen equivalenten.

(L., mineralis = tot de mijn behorend), anorganische stof waaruit gesteenten zijn opgebouwd. In de mineralogie zijn ruim 1000 mineralen goed omschreven. De bioloog bedoelt met mineraal wat de chemicus met element of zout aangeeft.

delfstof, erts.

delfstof, erts; bijv. nw.: delfstofhoudend