Wat is de betekenis van mild?

mild - Bijvoeglijk naamwoord 1. zachtaardig, welwillend ♢ Hij is een milde man. 2. gul. ♢ Zij doet milde giften. 3. zacht. ♢ Ik heb laatst nog milde shampoo gekocht. Antoniemen [1] streng

mild - bijvoeglijk naamwoord 1. met zorg en aandacht voor anderen ♢zij is erg mild in haar omgang met anderen 2. wie gemakkelijk iets weggeeft ♢een milde gever heeft ons €1000 geschonken ...

(Alg) Een smaak die niet overheerst.

weldadig (reën); ruim, gul (bydrae); oorvloedig.

adj. & adv., myld; (vrijgevig), gol goederjowsk, rynsk, foldiedich, -dedich, romhannich.

zacht (aardig); goedaardig [ziekte]; zwak, flauw; matig; licht [sigaar].

...

bn. bw. (-er, -st), 1. zachtaardig, welwillend: het hart mild stemmen; een mild verwijt; — niet streng: de milde toepassing der wetten; 2. (van de natuur en haar verschijnselen) zacht, weldadig: een milde regen; — milde grond, zachte, kruimelige grond die zich gemakkelijk laat bewerken; milde humus...

bn., bw.; 1. zacht, in deze bet. als germ. gevoeld; welwillend, inschikkelijk, genadig: een milde regen; Gods milde zegen; 2. onbekrompen, vrijgevig, gul, niet karig: een milde gever; de winnende hand is mild.