Wat is de betekenis van mies?

Als vrouwelijke naam verkorte vorm van Maria, als mannelijke naam verkorte roepvorm van Bartholemeus (Zuidlimburgs) of van Michaël (westelijk Noord-Brabant).

mies - Bijvoeglijk naamwoord 1. (Jiddisch-Hebreeuws) ongunstig, lelijk, akelig, bangelijk Woordherkomst Herkomst: Jiddisj

kwalijk, ongunstig, lelijk, armetierig In 1899 voor het eerst opgetekend, in de Woordenschat van De Beer en Laurillard, een van de eerste Nederlandse woordenboeken waarin relatief veel aandacht wordt besteed aan platte en Bargoense woorden. Mies wordt hier gedefinieerd als ‘leelijk’. Via het Jiddisch ontleend aan het Hebreeuwse mio...

Patroniem op basis van de roepnaam Mies uit de doopnamen Bartholomeus, Remigius of Martinus.

(bn) onwel WB.

[Barg., via Jidd. van Hebr. mioes = minderwaardig] ongunstig, lelijk, miesweer, druilerig weer.

lelijk, lastig; een mieser mensch, een lastig mens; een mieze nekeiwe een lelijke vrouw; Hebreeuws mioes, afkeer, minderwaardigheid; het Hebreeuws subst. is in het Jiddisch tot adj. geworden; mies is overgegaan in de Nederlandse volkstaal.

Ugly.

m/v Als m. naam verkorte vorm van Bartholemeus (Zuid-Limb. en Nederduits) of van Michaël (w. Noord-Brab.), als vr. naam verkorte vorm van Maria.