Meugebet
m. en v., (gew.) iem. die men uitnodigt, aanneemt, aanzoekt, omdat men de gewenste persoon niet krijgen kan.
Van Dale Uitgevers (1950)
m. en v., (gew.) iem. die men uitnodigt, aanneemt, aanzoekt, omdat men de gewenste persoon niet krijgen kan.
Dr. C.H. PH. Meijer (1919)
iemand, die in plaats van een ander, die niet wil, als plaatsvervanger genomen wordt, fra. pis-aller, ’t zij op te vatten als iemand, die beter kan of meer lust heeft, ’t zij als iemand, die meer lust, die meer trek heeft, minder nauw ziet.
J.H. van Dale (1898)
Meugebet m. en v. (gew.) iem. die eene plaats inneemt welke een ander heeft geweigerd, vooral van een meisje dat bij eene of andere gelegenheid een jongen neemt, dien een ander heeft afgewezen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: