Wat is de betekenis van Metafysica?

metafysica - Zelfstandignaamwoord 1. de wijsgerige leer die niet de werkelijkheid onderzoekt zoals ze ons gegeven wordt uit zintuiglijke ervaring, maar op zoek gaat naar het wezen van die werkelijkheid en wat haar constitueert Woordherkomst afgeleid van fysica met het voorvoegsel meta-

Metafysica of 'Zijnsleer' is in de klassieke filosofie hetzelfde als ontologie, namelijk de algemene leer van de laatste grondslagen van de werkelijkheid. Het woord betekent in het Grieks 'wat na (Meta) de natuur (fysica) komt. Met metafysica benoemden de navolgers van Aristoteles zijn verhandelingen die na zijn 'Fysica' kw...

metafysica - zelfstandig naamwoord uitspraak: me-ta-fie-si-ca 1. filosofie die zich bezighoudt met het bovennatuurlijke ♢alleen met behulp van de metafysica is dit vreemde verschijnsel te verklaren Zelfstandig naamwoord: me-ta-fie-si-ca ...

Metafysica is de filosofische discipline die zich bezighoudt met de ontologie, ofwel de zijnswijze der dingen. Waar de epistemologie zich afvraagt hoe we de werkelijkheid kunnen kennen, vraagt de metafysica hoe ze is. • Fictionele entiteiten, bijvoorbeeld, kenmerken zich door het feit dat ze niet bestaan ook al denken we er van alles over. Don Quic...

Onder metafysica verstaat men de filosofische stroming die niet de uiterlijke werkelijkheid onderzoekt zoals we die door middel van onze zintuigen ervaren, maar datgene wat boven de materie uitgaat.

[MLat. metaphysica, MGr. metaphusika, van Gr. ta meta ta phusika = (de boeken van Aristoteles geplaatst) na de Physica (eveneens werk van Aristoteles)] deel der wijsbegeerte dat het wezen der dingen bestudeert.

leer van het bovenzinnelijke

Dat wat ‘na de fysica’ komt, waarbij deze laatste de studie van de natuur in het algemeen is. Metafysische vragen komen dus voort uit feitelijke of wetenschappelijke vragen over de wereld, maar gaan die te boven. Een centraal onderdeel van de metafysica is de ontologie. Deze behandelt het zijn, en tegenwoordig in het bijzonder wat er is, bijvoorbee...

METAPHY'SICA, (<Gr.-Lat.), v., 1. deel der wijsbegeerte dat zich bezighoudt met de laatste, bovenzinnelijke gronden der dingen en werkingen: de metafysica omvat de ontologie, de kosmologie, de psychologie en de theodicee; 2. (lig.) duister-diepzinnige bespiegeling.