mensen
mensen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord mens.
Marc de Coster (2004)
In uitdrukkingen zoals ‘zwarte mensen’ en ‘joodse mensen’ wanneer men het over vreemdelingen (met een andere huidskleur of religie) heeft. Het woord joden klinkt volgens velen te negatief. Bovendien wordt het nog te veel geassocieerd met nazi-Duitsland. Daardoor prefereert men in politiek correcte kringen de aanduiding ‘joodse mensen’. Ook in het p...
Marco Bunge (1985)
(Groep) Nederlanders. Dit begrip kreeg aanvankelijk vooral politiek reliëf door de manier waarop de vroegere leider van de VVD, Wiegel, de kiezers toesprak. Frontaal de camera en de huiskamer inblikkend repte hij over de verdoemenis die ‘de mensen in het land’ zou treffen na een verkiezingsoverwinning van de socialisten. Voorts geb...
J. van Donselaar (1936)
(mv.), (i.h.b.:) 1. naaste familieleden. Ik moet eerst jouw familie leren kennen en natuurlijk moet ik je ook bij mijn mensen brengen (Slagveer 1968b: 27). 2. soortgenoten, rasgenoten, (soms) landgenoten. Zou je willen meegaan naar mijn mensen. Zou je mijn vrouw willen worden? ( ) Hoe kan dat nou..., begon ze. Ik weet niets van jullie. ( ) Maar je...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: