Wat is de betekenis van meneer?

meneer - Zelfstandignaamwoord 1. een formele manier om een man aan te spreken ♢ Dag, meneer De Vries! 2. een nette man ♢ Je bent een hele meneer in dat pak! meneer - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van menere...

meneer - zelfstandig naamwoord uitspraak: me-neer 1. mannelijke volwassen persoon ♢er is een meneer aan de deur Zelfstandig naamwoord: me-neer de meneer de meneren ...

Meneer - 'een echte meneer', 'Coppi was een hele meneer': een belangrijke renner. Vroeger veel gebruikte uitdr. 'Meneer 100.000 volt': bijnaam van de Italiaanse renner Marino Basso. Vanwege zijn temperament en vervaarlijke eindsprint. 'Meneer Bordeaux-Parijs': bijnaam van Herman van Springel. Hij won deze wedstrijd zevenmaal.

(de; meneren) - toprenner, kopstuk: grote meneer, zeer prominente renner, vedette. • Er wordt voluit gereden door de grote meneren en in razende vaart komt men op Saint Etienne af, een finishplaats waar altijd wel iets gebeurt. (SMEET)

Meneer - heteroman, met moeite in de mond genomen. Waar het vroeger de enkeling was die ongeschreven normen wenste te tarten (...), voelen wij ons nu collectief verplicht elkaar enigszins besmuikt de in onze ogen meest onthutsende waarheden toe te vertrouwen: dat wij Mickey Rourke ergens toch wel geil vinden, dat wij een keer naar het bordeel zoude...

s., mynhear.

m. (-s), gewone spreektaalvorm van mijnheer.

m. meneren; mijnheer; bij de marine aanspreektitel van minderen tegenover officieren en bij het leger van hooggeplaatste officieren tot lager geplaatste en van officieren van dezelfde rang onderling.

(mə'ne:r) m. (meneren; -tje) Gemz. mijnheer.

m. (-neren), gewone spreektaalvorm van: mijnheer.

Meneer m. (-s), (gemeenz. voor) mijnheer.