Wat is de betekenis van meimus?

(1906) (< Jidd. meimes) (Barg.) dood: 'meimus gaan'. • (Köster Henke: De boeventaal. 1906) • Als hij pateris ging, kreeg hij nog een fijn rouwkransje van haar op zijn krieken-kist; als hij mijimis ging... Maar hij wist te veel van haar, veel te veel. (Israël Querido: De Jordaan: Amsterdamsch epos. Deel 2: Van Nes en Zeedijk....

(< Jidd. meimes, dood < Hebr. meimis, dodend), dood: As ’t an jou lag, had ’k toch mortje gegaan, je begraapt toch wel als ik hier noakint had motte sitte, dat ik eifegoed maamis had gegoan, SMIS1 64.

dood; barg, van Jiddisch meimes.

(Barg.) dood

bn., (Barg.) dood: hij gaat meimus; ik zal je meimus slaan.

dood. Hij gaat meimus, ik zal je meimus slaan.

meimus - (argot) dood.