Wat is de betekenis van matten?

1) (1939) (Barg.) knokken; vechten. Ook: op de mat gaan. Refereert wellicht aan een gevecht op de deurmat. Zie ook: matpartij*. • Je ken goedkoop heibel met ze kraage - so is 't matte (vechten). (H. Dijkhuis: Vijftig dagen in een Jordaans kosthuis. 1939) • Da's vragen om matten. (Simon Carmiggelt: Mag 't een ietsje meer zijn. 1957) &bul...

matten - Werkwoord 1. (ov) een mat aanbrengen op 2. mat maken, matteren matten - Bijvoeglijk naamwoord 1. vervaardigd van matten of biezen matten - Werkwoord 1. meervoud verleden tijd van matten ♢Wij matten ♢Jullie matten ...

Vloerbedekkingen bestaande uit grof materiaal dat de vloer beschermt of uit een veerkrachtige, opgevulde bedekking om sporters tijdens oefeningen of wedstrijden te beschermen. (Van Dale)

matten - regelmatig werkwoord uitspraak: mat-ten 1. elkaar aanpakken met vuisten, wapens, of andere middelen ♢de twee groepen begonnen plotseling met elkaar te matten 2. van riet of rotan voorzien ♢de...

Matten - wiskunde. Van Lat. mathesis. Vgl. Fr. maths; Eng. maths; Du. Mathese, Mats, Matsches.

Afdekking op de bodem van de zandbak van witpapiermolens.

worden in de tuinb. gebruikt voor het bedekken en beschutten van planten, onverschillig of deze in de volle grond of in teeltruimte groeien. De m. worden vervaardigd van riet, van stro, van riet en stro of van lindebast (Moscovische m.). Oude Mosc. m. werden wel ontrafeld om de vezels te gebruiken als aanbindmateriaal. Tegenwoordig neemt men hiervo...

v., matflechtsje, -frisselje, -frusselje.

I. v. mv.; Zwitserse bergweiden. II. 1. matte, heeft gemat; van een mat voorzien: stoelen matten; 2. bn.; van matten of biezen gemaakt: stoelen met matten zittingen.