mannelijk rijm
o.; zie rijm.
Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)
of staand rijm, eindrijm, waarbij de versregel eindigt op de rijmende silbe zonder meer, bijv. kan—man. Staat tegenover vrouwelijk rijm, waarbij op de rijmende silbe nog een toonlooze volgt : mannen—spannen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: