Wat is de betekenis van machtiging?

machtiging - Zelfstandignaamwoord 1. de overdracht van bevoegdheid aan een ander Woordherkomst Naamwoord van handeling van machtigen met het achtervoegsel -ing

machtiging - zelfstandig naamwoord uitspraak: mach-ti-ging 1. schriftelijk bewijs dat je iemand gemachtigd hebt ♢dit is de machtiging waarmee je voor mij kunt stemmen 2. de toestemming die een bedrijf heeft om bepaalde bedragen automat...

machtiging - Schriftelijk verleende toestemming van iemand (de lastgever) aan een ander (de lasthebber) om namens hem op te treden of overeenkomsten te sluiten.

s., machtiging.

...

v. (-en), abstr. en concr., volmacht; machtiging tot betaling, mandaat.

Naar Nederlands recht mag de gehuwde vrouw zonder machtiging van haar man geen rechtshandelingen verrichten noch in rechten verschijnen. Weigert de man aan de vrouw machtiging te verlenen, dan kan zij deze vragen aan de Arrondissements-Rechtbank. Is de man verhinderd zijn vrouw te machtigen of heeft hij een tegenstrijdig belang, dan kan de Kantonre...

v. machtigingen; verlof, vergunning, volmacht: iem. machtiging verlenen tot; een machtiging tot betaling, mandaat.

(Ned. recht) is niet de verleening van bevoegdheid om voor een ander te handelen, maar de bewilliging van een met gezag bekleed persoon, zonder welke zekere handelingen, althans door bepaalde personen, niet geldig kunnen worden verricht. Zoo wordt in het gebrek aan →bekwaamheid der gehuwde vrouw voorzien door bijstand of m., ook wel genoemd to...