machtig
1) (1915) (jeugd) (bijw. van graad) erg; zeer; in hoge mate. • En Henk was 'n ‘machtig leuk’ type, dat zag hij dadelijk. (J.B. Schuil, De A.F.C.-ers. 1915) • Ja, zegt Fannie, ’t was machtig leuk en als ’t aan hem lag, dan werd ’t nog veel leuker… (Maurits Mok: De tweede jeugd. 1939) • „Mac...