Wat is de betekenis van maatregel?

Een besluit of andere handeling van een overheidsinstantie die een persoon in zijn of haar rechtmatige belangen aantast.

maatregel - Zelfstandignaamwoord 1. iets dat wordt beslist om een doel te treffen ♢ Er moesten maatregelen genomen worden om op tijd klaar te zijn. Verwante begrippen akkoord, beschikking, besluit, regeling, schikking

maatregel - zelfstandig naamwoord uitspraak: maat-re-gel 1. voorschrift waarmee je iets probeert te bereiken ♢hij mag niet naar huis met de kerst, dat is een harde maatregel 1. een maatregel nemen [beslui...

Een maatregel kan worden opgelegd na het begaan van een strafbaar feit. Er kunnen maatregelen worden opgelegd in plaats van een straf of naast een straf. Voorbeelden zijn: terbeschikkingstelling (tbs), plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis, ontneming van wederrechtelijk verkregen voordeel, onttrekking van voorwerpen aan het verkeer.

s., maetregel, pl. -s; -en nemen, yngripe.

...

m. (-s, -en), schikking, ordening waardoor men een zaak regelt: maatregelen nemen, treffen; een halve maatregel, onvoldoende; — Algemene Maatregel van Bestuur, Koninklijk Besluit, waarop de Raad van State moet worden gehoord, houdende algemeen werkende regelingen, veelal tot nadere uitwerking van een wet.

In het Sr. dient de M. ter beveiliging van de maatschappij of ter verbetering van hem, die een strafbaar feit heeft gepleegd (dus niet ter vergelding van schuld), b.v. bewaring, dwangverpleging, dwangopvoeding.

m. maatregelen, maatregels; schikking; ordening; zijn maatregelen nemen (of: treffen), handelingen met een bepaald doel; een afdoende maatregel; een halve maatregel, onvoldoende.