Lunula
houder in de monstrans waarin de hostie wordt geplaatst
Professor mag. dr. J.B. Kors o.p. (1967)
(= maantje), de gouden of verguld metalen (half)cirkelvormige ring, waarin de H. → Hostie gevat is, die in de → custodia wordt bewaard of in den monstrans wordt geëxposeerd. Zie ook Expositie.
H. Arends (1962)
In de Eur. bronstijd kent men als sieraad een grote, doch zeer dunne (plm. £ mm) maansikkel-vormige halskraag of borstplaat, vaak van goud en fraai met geom. decoratie versierd; vooral in Ierland vervaardigd en naar het vasteland geëxporteerd. Fraai ex. o.m. gevonden te Fauvillers, Prov. Lux. Belg.
Amsterdam Boek (1959)
(Lat. maantje, verkleinwoord van luna). Halvemaan- of cirkelvormige metalen houder, zie oud-Afrikaanse kunst - metaal.
Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)
Van Dale Uitgevers (1950)
(Lat.), v. (-’s), (R.-K.) halvemaanvormige houder in de monstrans, waarin de H. Hostie wordt geplaatst.
Winkler Prins (1949)
(Lat.: maantje), deel van de monstrans, waarin de geconsacreerde hostie gevat wordt om ter aanbidding te worden uitgesteld. De L. heeft de vorm van een dubbele, platte, gehele of halve ring van goud of verguld metaal.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: