Wat is de betekenis van lumbaal?

lumbaal - Bijvoeglijk naamwoord 1. (medisch) met betrekking tot de lende, het lage deel van de wervelkolom Woordherkomst afgeleid van het Latijnse lumbus (lende, lendenen) met het achtervoegsel -aal

Bij de lendenwervels, onder in je rug (uitspraak: lum-BAAL). Bij een lumbale verdoving (‘lumbale punctie’) krijg je een ruggenprik, een prik (injectie) in het ruggenmerg, achter je ruggengraat. De zenuwen die daar lopen, worden dan gevoelloos. Daardoor voel je tijdens de operatie niks meer in je benen en je onderbuik, maar je kunt wel nog alles zie...

[v. Lat. lumbus = lende] bn de lendenen betreffend.

de lendenen betreffend

tot de lendenen behorende; lumbaalpunctie: prik tussen de laatste lendenwervels

(<Lat.), bn.. tot de lendenen behorend, de lendenen betreffend : Iumbale punctie, het aftappen van lumbaal vocht met een holle naald uit de ruggemergsholte.

tot de lendenen behorende, lenden-.

(lum'ba:l) bn. (...bale) en bw. ([Lat. lumbus, lende] van, betreffende de lendenen : een lumbale punktie.

tot de lendenen behoorend. Lumbaalpunctie, punctie in de ruimte tusschen ruggemerg en zijn vliezen. Lumbaal-anaesthesie, gevoelloosheid van het onderste deel van het lichaam door inspuiting van zekere vloeistoffen tusschen de ruggemergsvliezen.