Wat is de betekenis van Lubben?

(18e eeuw, thans Delft, stud.) bedriegen, strikken, overhalen om iets te doen; afzetten. Reeds bij F. Halma (Woordenboek der Nederduitsche en Fransche Taalen. 1710). Lubben betekent ook: castreren. • Snijden, bedriegen: iemand lubben. (Petrus Weiland: Nederduitsch taalkundig woordenboek. 1803) • Lubben - Schijnheilig lief doen met als do...

lubben - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord lub

In vijzelwatermolens, de segmenten waaruit de spiralen om de vijzel zijn samengesteld. Over de lubben worden ijzeren banden (jachtbanden) gemaakt om ze onderling te verbinden. Ook duigen.

lubben - castreren. Lubben (= geplooide halskragen, V.) dragen is de manier althans, Maar de wyven houden van geen gelubde mans, Koddige Opschriften 1, 71 [1700].

ontmannen, bedriegen, bedotten.

v., lobje, snije.

(lubde, heeft gelubd), 1. ontmannen, snijden, castreren: een paard, lubben; 2. de ingewanden van een vis wegnemen.

Zijden of kanten strook aan kraag of mouwen, ruim aangezet. Handlubben: manchetten. Geplooide lubben. Kanten lubben.

Oorspr. benaming voor den geplooiden ➝ kraag der 16e en 17e eeuw (lobbe), dan benaming van de kanten strooken, die in de 18e eeuw bij de heeren uit de mouwen en aan den hals te voorschijn kwamen en als een soort das de borst versierden.