Wat is de betekenis van Logica?

logica - Zelfstandignaamwoord 1. (wetenschap) de wetenschap die zich bezighoudt met de formele regels van het denken. Traditioneel wordt de logica door de filosofie bestudeerd, maar het wordt ook tot de wiskunde gerekend Woordherkomst afgeleid van het Griekse 'logikè' ([de rede betreffend]) Synoniemen redeneerkunst ...

logica - zelfstandig naamwoord uitspraak: lo-gi-ca 1. wetenschap van de wetten van het denken ♢ volgens de logica is deze redenering niet geldig 2. juiste redenering ♢ er was geen logica in zijn...

De logica bestudeert het menselijk redeneren, dat in een of andere geschikte taal geformuleerd wordt. Correctheid van een redenering wordt gedefinieerd in termen van waarheid. Uiteindelijk blijkt de correctheid van een redenering en het bijbehorend taalgebruik afhankelijk van de filosofische vooronderstellingen. Logica behoort tot het Organon van A...

[MLat., van Gr. hè logikè (technè) = (de kunst) van redenering, van logos = rede] leer omtrent het opstellen van begripsoordelen en het trekken van gevolgtrekkingen uit twee bijeenbehorende oordelen, denkleer, leer van het juist redeneren.

(logika) juiste redenering; leer van de wetten en regels van het denken

Het centrale onderwerp van de logica is de analyse van redeneringen, en met name de beantwoording van de vraag wanneer een redenering geldig is. De studie van de daarvoor relevante begrippen is het onderwerp van de filosofische logica. In de formele logica worden logische systemen onderzocht. De voornaamste taak van de formele logica is het axiomat...

logica - Te gebruiken voor de tak van de filosofie die zich bezighoudt met de denkwijzen en methoden voor een correcte bewering op alle onderzoeksgebieden, voornamelijk door gevolgtrekking, deductie, inductie en wetenschappelijk bewijs.

redeneerkunde; leer der wetten van het denken

logica, redeneerkunst.